“Öyle sanıyorum ki; dansın her devirde büyüleyici bir etki yaratmasının nedeni, yaşam eyleminin sembolü oluşudur.” -Martha Graham
Bi’ dakika! Kaçmayın… Uzun değil bu yazı…
Bir soru soracağım sadece!
En sevdiğiniz hobiniz ne? (Yok mu? Hiç mi yok?)
Ne olurdu acaba?
Şimdi, tam şu an, bu hobiniz için nerede olmak isterdiniz? (Zaten orada ve tam hayal ettiğinizi yaşıyorsanız bundan 2 sene sonrasını hayal edebilirsiniz).
Gidemiyorsanız, yapamıyorsanız sizi engelleyen ne?
-“Param yok, önceliklerim farklı, sorumlu olduğum insanlar var, zaman mı var!”.
-Hiç mi yok? (Biz Türküz, Bakkal ekmek kalmadı deyince ‘hiç mi yok’ der ve de Oldururuz(:
“Gemi limanda güvendedir, ama gemiler limanda beklemeleri için yapılmazlar…” -Paulo Coelho
Gerçekten nedenler bunlar mı? Yoksa o çocuk heyecanınızı kaybettiniz de hayalleriniz için uygun şartları; tırmalayarak, çığlık atarak, sınırları zorlayarak sağlamaya üşeniyor musunuz? Başkalarını ellerindeki kaynakların farkında olmadıkları ve harekete geçmedikleri için eleştirirken, içinizdeki garantici yetişkin asıl kendisine mi kızıyor?
Dünyayı keşfe çıkmayacaksınız, sadece bir hobi edineceksiniz. Yani en azından bu da seyahatin, denemenin, hayatı ucundan yakalamanın bir yolu.
-0-
Şanslıyım ben… Benimki dans… Dans sizi her yere götürür, eşlikçisi melodilerdir, harekettir-devinimdir…ve pek çok bilmediğiniz duyguyu bünyenize taşır… Gerçekten…
“Önce düşünce vardı… (Maurice Bejart)
Önce duygu vardı… (İsadora Duncan)
Önce dans vardı… (Homeros)” -Jak Deleon’un ‘Söyleşi’ adlı kitabından