Müzisyen, piyanist, şef, besteci (27 Ocak 1905–24 Ocak 1973)
“El caballero del tango” olarak bilinir. Hiçbir zaman müzisyen kimliğiyle öne çıkmasa da Tanturi
başarısını bazı solistlerinin çekiciliğine borçlu olan ünlü bir orkestranın şefliğini uzun yıllar boyunca
yapmıştır. Bu yüzden, orta halli orkestrası tarafından çalınmış olan şarkılar akıllarda pek yer
etmemiştir. Ancak, ünü tarih boyunca ve son yıllarda da tango dansının başarısıyla –belki de
Tanturi’nin besteleri en sevilenlerdir– sürecektir. Ayrıca bazı besteleri de klasikler arasında yerini
almıştı.
İtalyan bir anne ve babanın çocuğu olan Ricardo Tanturi, Buenos Aires’te şehrin en fakir
mahallelerinden biri olan, şimdi etrafa kötü kokular saçan, o zamanlarsa sandalların ve kayıkların
dolaştığı Riachuelo çayının çevrelediği Barracas’ta doğmuştur. İlk enstrümanı olan kemanı ile ünlü
bandoneon çalgıcısı ve orkestra şefi Enrique Alessio’nun amcası olan Francisco Alessio’yla çalıştı.
Piyanist ve Tipica Tanturi-Petrone orkestrasının şefi olan kardeşi Antonio Tanturi, onu kemanı
bırakıp kendisiyle beraber piyano dersleri almaya ikna etti.
1924’te Ricardo kulüplerde, yardım festivallerinde ve kardeşiyle birlikte LOY Ulusal radyosunda
piyano çalarak sanatçı kariyerine başladı. Bunların hiçbiri kendisini tıp okumaktan ve çok iyi notlarla
mezun olmaktan alıkoymadı. Üniversitede öğrenci grupları kurdu. Orada ilk solisti olacak aktör Juan
Carlos Thorry’le ve orkestrasına katılacak birçok müzisyenle tanıştı.
1933’te sinema ve tiyatrolarda sergilemek üzere bir altılı (sextet) oluşturdu. Bir polo takımından
esinlenerek onu “Los Indios “ olarak adlandırdı. Bu onun takip eden bütün gruplarının adı oldu.
Bütün gösterilerinde açılış parçası Francisco Canaro tarafından bestelenen “Los Indios”tu. Ancak
çok şaşırtıcı bir biçimde bu şarkıyı hiçbir zaman kaydetmemiştir.
Ancak Tanturi’nin büyük başarısı 1929’da halkın gözünde yüksek bir cazibesi olan Alberto Castillo’yu
grubuna dahil etmesiyle gerçekleşti. Castillo mükemmel sesi, yüksek oktavlardaki ve mezza
voce’daki usta yeteneğiyle dinleyiciyi birçok şekilde kendinden geçirdi: Abartılı vücut dili, erkeksi
şıklığı ve harika saç sitili ve 1942’de aldığı jinekolog diploması, bazen yakın bazen de neşeli havası
her tangoyu bir şova dönüştürdü. Tanturi’yi 1943’te bırakmadan önce Castillo’nun kaydettiği 37
şarkının tümünde, orkestra kendisinin yerine gelen şarkıcı Enrique Campos’te olduğu gibi onun
yönetici rolünü üslenmesine izin verdi. Castillo’da olduğu gibi Campos da ses yeteneklerini
göstermeye çalışmaksızın halkla ilişki kurmakla ilgilenirdi. Kendisi duyarsız, heyecansız ve basit bir
şekilde şarkı söyledi. Onun arkasında orkestra sade bir mükemmellikle güvenli, hatasız ve
yetenekliydi. Bütün bunlar Tanturi ve Campos’un sesiyle kaydedilen 51 şarkıyı türünün eşsiz
örnekleri haline getirdi.
Orkestra Osvaldo Ribo’yla 1946’dan itibaren ün kazansa da eski parlak dönemine asla ulaşamadı.
Bu dönemde Roberto Videla ve sonra da Juan Godoy ve Elsa Rivas, ara sıra da olsa Tanturi’nin
popülaritesini yeniden kazanmasını sağladı. Tanturi’nin bestelediği tangolar arasında sözleri Enrique
Cadicamo tarafından yazılan “Pocas Palabras” , “Amigos Presente” ve “A Otra Cosa, Che Pebeta”;
Enrique Dizeo’yla bestelediği “Sollozo de Bandoneon” ve Francisco Garcia Jimenez’le bestelediği
“Ese Sos Vos” yer alır.