Seray Nasırlı

AN – DANS – TANGO O karın ağrısı... Her milonga duyurusunda ayak parmaklarının istemsiz hareketlenişiyle onaylanan, mide kasılmasıyla heyecan katsayısı anlaşılan, ‘kalk git-yok yook bir...

Burdasın... Gözlerin kelimeler üzerinde geziniyor. Soruna cevap, belki okumaya devam etmeni sağlayacak bir çıpa arıyorsun. Buraya nasıl geldiğini biliyor musun?Bilinçli davranışlarımızı refleksle sergilediklerimizden ayırmak...

Biri: “Yazmak zihni organize etmenin bi’ yolu sanırım... Aslında sadece kendim için yazmak istiyorum, beğeni kaygısı olmadan ama birileri beğenirse ne alâ.” Diğeri: “Zaten kendine...

Kendinizi ne kadar seviyorsunuz? Hayat dansının son adımını attığınızda ne çok(?) sevmiş olacaksınız kendinizi, ne kadar memnun olacaksınız yaşanmışlıklarından ve boşluklarından hayatınızın?!...Yaşam metaforunuz ne?...

Artık yüz yüze tanışmazdan önce dijital kimliklerimizle başlıyoruz iletişim dansına... Arama motorları dudaklarımızdan dökülen kelimelerden daha hızlı süzüyor bilgileri. Bilerek, bazen fark etmeyerek pek...

* GÖRmek TATmak DOKUNmak KOKLAmak HİSSETmek lazım, BİLmek pekiştirici olarak arkadan gelebilir...* (Yeni bir şehir, bir ülke, bi’ yer keşfettikten sonra) ANı tatlı tatlı...

“Öyle sanıyorum ki; dansın her devirde büyüleyici bir etki yaratmasının nedeni, yaşam eyleminin sembolü oluşudur.” -Martha GrahamBi’ dakika! Kaçmayın... Uzun değil bu yazı...Bir soru...

Hiç düşündünüz mü? Bir insana ne kadar yaklaşabilirsiniz. Yaklaşsanız da yakınlaşabilir misiniz? O söylemeden aklından geçenleri sezmeyi deneyebilirsiniz, tamamen bilemeseniz de işaretleri okuyabilirsiniz...Nasıl...