Anibal Troilo, Buenos Aires ve tango tarihinde mit olmuş bir karakterdir. Bandoneon icracısı ve
orkestra şefi olarak kendi stilini müzik tarihine kazımış, müzikal fikirleri ile en iyi müzisyenleri bir
araya getirerek kendi tarzına uyum gösterebilecek en iyi vokalleri seçmiş, kendi stiline en uygun
repertuarı oluşturmayı bilmiştir.
Annesini kendisine bir bandoneon alması için ikna ettiğinde daha 10 yaşındaydı ve hemen hemen
tüm hayatı boyunca da bu bandoneonu çaldı. Kısa süreli olarak Juan D’arienzo, Angel D’agostino,
Luis Petrucelli orkestralarında ve yine meşhur bir bandoneonist olan Federico Scorticati’ni
yönetimindeki Tipica Victor orkestrasında çaldı. 1 Temmuz 1937 yılında Anibal Troilo orkestrası
doğdu. Troilo orkestrası 24 Haziran 1971’e kadar kayıt yapmış ve bu sürede çoğu hafızalardan
silinemeyecek 449 eser kaydetmiştir. Kişiliğinde ve duygularını dışavurumunda kendini
tekrarlamayan böylece unutulmayacak bestelerin altında imzası olan bir müzisyendir. Bunlardan bir
kaçı: “Toda mi Vida”, “Barrio de Tango”, “Pa’ Que Bailen Los Muchachos”, “Garua”, “Maria”, “Sur”,
“Romance de Barrio”, “Una Cancion”, “La Cantina”, “Desencuentro” ve “La Ultima Curda”’dır.18
Mayıs 1975’de Buenos Aires’de vefat etmiştir.